Լինում է չի լինում,մի մարդ ու կնիկ են լինում նրանք իրար չեն հավանում:
Մի օր էլ մարդը մի քանի եղ ու բրին է առնում կինը բարկանում է մարդնել էլ ասում է բարեկեդանի համար է ու անում է տար պահի կինը տանում է պահում: Կինը ման է գալիս ման է գալիս մի անցվոր է գալիս ու կինը ասում է բարեկենդանը դու չես ես եմ բարեկենդանը ինչի համար ես ասու քուրիկ ջան դե արի տար քո եղ ու բրինձը և բարեկենդանը վերցնում է եղ ու բրինձը ու գնում: